Pag 269

Quae caret invidia totis non altera terris
vita patet secura magis, non altera, nec quae
tantum sollicitos confirmet ad ethera cursus
totque det ornatos non vano nomine census,
quantum leta suis promittit silva colonis.
Non timet ora ducum, non regum silva potentum,
sola Deum solum; false convicia linguae,
laudula contemnit gaudensque ad sidera currit,
hic meus ipse meos ad tanta haec gaudia fratres
hortor et ad plenos vera dulcedine fructus:
non sunt qui rumpant sancta haec mea federa, nec qui
proposito avertant animum vel pectora pungant,
non sunt hic hominum perversa negotia, non sunt