Petrarca Franciscus: Bucolicon carmen

Pag 139

Egloga IX


       Exemplis caritura quidem, tenuemque nepotum
       Vix habitura fidem, superant si forte nepotes;
       Nec finem modo fata parant imponere rebus.
The.Nosse mali causas ingens solet esse levamen.
       Dissere, si nosti, que tante pestis origo.
Ph. Multa dei celant hominem; non omnia servus
       Clausa videt domini, cum sit mortalis uterque.
       Que tamen in silvis crebrescat fabula, dicam:
       Cerne sinus pelagi geminos, quos maxima frangunt
       Flumina, et adverso dirimentia gurgite terras:
       Hunc hirsuta premit glacies, et bruma perennis
       Asperat, horrificoque infestant murmure tigres;
       Illum blanda rosis non arescentibus estas
       Temperat, et virides fantur per plana volucres.
       Hos, alio prius orta, sinus afflaverat, orbe;
       Hinc nostris translata lues iam regnat in arvis.
The.Quo mare tam facili transivit et ethera saltu ?
Ph. Illuc, heu! cupidi (stimulat sua quemque libido)
       Pervenit pars una gregis, sucosque veneni
       Et diras gustavit aquas. Atque inde revertens,
       Mox peritrura, cohors late contagia fudit.
       Pastorem pastor, pecudem pecus inficit egra;
       Spirat enim saniem inclusam pulmonis adusti
       Alitus, infaustis aspirant flatibus euri.
       Intereunt iumenta, boves, durique bubulci;
       Graminaque et segetes vacuis moribundus aristis
       Imminet, et culmum componit messor inanem.
       Nec morbi modus ullus adest; velocibus alis
       Mors volat; externos frustra glomeramus odores.
       His etiam sua pestis inest. Quid demoror ? Omnes
       Occidimus, nisi fata minas placata remittunt.





50




55




60




65




70




75
Torna all'inizio