sancti, qui haec dixit per os beati Gregorii, poenam quam Simon magus
nunc habet, quod eandem in fine effugere queat nullo modo credat. Si
enim hi, quibus est scientia officiumque praedicandi commissum, qualibet
ex causa tacuerint, non solum continentes, quorum praedicatio tanto esse
debet liberior et veracior, quanto constat quia sunt ab omni re saeculari
expediti et sacrae legis meditatione assidua edocti, verum etiam vos, qui
estis idiotae ignarique scripturae, communibus verbis quibus valetis invicem
vos cautos ab hac nequitia reddere debetis. Unde Dominus dixit: Si
homines tacuerint, parietes loquentur. Nonne de hac re dicit propheta: Maledictus
qui prohibet gladium suum a sanguine? Hoc est: ab interfectione
huius nequissimae beluae >> . Haec quippe et huiuscemodi quam plura dicente
beato Arialdo, in locum illum salutifer ille gladius est procul dubio
missus, qui fideles dividit ab infidelibus et de quo locutus est Dominus:
Non veni - inquit - pacem mittere, sed gladium. Nam Wido, qui dicebatur
archiepiscopus, et pars maxima clericorum et militum, nec non et multi
de populo minore nequam viri, secernentes, dixerunt ad invicem: << Haec
namque doctrina, si ad profectum venerit, nobis nostrisque filiis profecto
nullo modo vivere expedit. Quae enim est nostra vita nisi ecclesiarum beneficia
quae assidue a nobis venduntur et emuntur? Quapropter utilius est
nobis ut huic novae doctrinae resistentes moriamur, quam venire hanc ad
|
|