quia cum duobus modis fit legatio: una viva voce,
altera litteris; hec supra illa est, que viva voce mittitur;
in epistolis namque ita legator loquitur acsi ore ad os et
presens, cui legatur, adesset. Carius ergo accipitur, honorabilius
et tenetur.
Huic ergo tam preclaro operi operam dantes oportet
cognoscere salutationem unicuique esse preponendam epistole,
in qua lex ista servatur: Si minor scripserit maiori, maior
persona preponitur, minor subsequitur. Si maior minori,
eadem semper precedit. Si par pari utralibet potest preponi
et subponi iuxta placitum scriptoris. Salutatio vero diversa
qualitate personam et ordinem designat, aliter enim superiorem,
aliter inferiorem, aliter salutamus equalem.
Verum primo de modis, dehinc de salutationibus seriatim
tractabimus.
B
Ut tres hominum ordines, sic sunt tres epistolarum
species: sublimis, mediocris et exilis. Quam minor scribit
maiori, nuncupamus sublimem ob duas causas; vel quia de
inferiori ad superiorem ascendit vel quia in se tria accidentia
continet: blanditiem in principio, causam blanditiei in medio,
petitionem in fine. Alioquin, nisi hi serventur ordines, etsi
honesta sit compositio, erit tamen absque ordine rethorico
plena vitio.
Hoc Tullius in rethoricis, hoc monstrat unusquisque
|
|