causam expulit dictus imperator omnes amicissimos dicti pape
de Parma et Regio maxime, et quosdam cepit; et fecit exercitum
super Mediolanum, sed non prospere ei cessit. Item predicto millesimo
Lodoycus rex Francie venit Cluníacum ad dominum papam
Innocentium quartum et habuit cum eo familiare colloquium.
De expulsione partis Ecclesie de Regio et de Parma ab imperatore deposito
facta.
Item predicto millesimo, in civitate Regii, in die anni novi,
in Dominica die, fuit maximum sturmum circa domum Scaçáni,
et die Lune sequenti inter Robertos et illos de Sesso. Et dedecus
habuerunt tunc illi de Sesso. Et domus illorum de Calegáriis
fuit combusta, et sturmum erat. Et propter hoc expulsi fuerunt
de civitate Gibertus Tarascónum et Ascherius de Ascheriis et
Vivianus Melioráti, qui dicebantur combuxisse vel consensisse,
et fuerunt graviter condemnati. Et quodam die Lune, tertio intrante
Iulio, venerunt dominus Symon Iohannis Bonifacii de
Manfredis et dominus Maravónus de Bónicis cum multis peditibus
et balesteriis Regium et combusserunt portam Sancti Petri
et intraverunt civitatem violenter. Et illa die Lune et die Martis
sequenti fuerunt maxima sturma per civitatem. Et pro illo facto
fuerunt expulsi de civitate per imperatorem omnes Roberti et illi
de Foliáno et Lupicíni et filii domini Iohannis Bonifacii et Manfredus
de Palude et Canini, et quam plures dicte partis de Parma
et quam plures de Regio fuerunt ducti cum imperatore. Et eo
anno Innocencius papa quartus erat Lugduni supra Rodanum
cum curia et cardinalibus, qui dictum imperatorem Fridericum
de imperio privavit et excommunicavit et deposuit. Et dictus
imperator bannivit papam et cardinales atque legatos. Et
tunc, in mense Octobris, ivit imperator contra Mediolanenses
supra Tisinum, et Hençus eius filius supra Taleátam Adde cum
Parmensibus, Cremonensibus et Reginis, et ceperunt Gorgunçólam.
Ad cuius obsidionem fuit captus rex et recuperatus per populum
Parmensem et Reginum.
|
|