Nicolaus papa II. Hic requiescit iuxta portam Iudicii. Cuius
epitafium est istud:
Conditur hoc antro sacrae substantia carnis
Praesulis egregii Nicolai, dogmate sancto
Qui fulsit cunctis, mundum replevit et orbem;
Intactis nituit membris castoque pudore.
Quae docuit verbis actuque peregit opimo,
Sidereae plenus mansit doctusque sophiae
Caelorum claris quem servant regna triumphis,
Ut vernet solis procerum per saecula vatum.
Stephanus papa VI. Hic requiescit ante ecclesiam. Cuius
epitafium est istud:
Hoc Stephani papae clauduntur membra sacello,
Sextus dictus erat ordine quippe patrum.
Hic primum reppulit Formosi spurca superbi
Culmina qui invasit sedis apostolicae.
Concilium instituit, praesedit pastor et ipsi,
Lege satis fessis iura dedit famulis.
Cumque pater multum certaret dogmate sancto
Captus et a sede pulsus in ima fuit.
Carceris interea vinclis constrictus in imo,
Stranguilatus ubi exuerat hominem.
Post decimumque diem regnanti transtulit annum
Sergius huc papa funera sacra colens.
|
|