zatae sunt numero octuaginta, et ab unaquaque sancti uiri sanctitas
manifestabatur. Quod audiens, mater eius beata cucurrit ad eum,
dicens: «Fili mi dulcissime, ego et parentes tui dolemus pro te, ne
deseras nos». Et uir Dei Geminus respondit: «Angelus Domini
precepit michi, ut uadam in prouinciam Romanorum; uolo ergo
ire, noli contristari, mater, quia oportet me facere uoluntatem
Dei».
Et mater eius currens, ut parentes adduceret, ille statim in
nauiculam sibi nutu Dei applicatam ascendit cum illis nauigantibus,
et post paucos dies per uenit ad portum Fanensem in Italia.
Mater uero eius rediens cum parentibus non inueniens eum, amare
fleuit. Vbi cum suis fecit oratorium in nomine dilecti filii sui
et ibi permansit ad seruiendum Deo, dum uixit. Et ibi migrauit
ad Dominum et sepulta fuit a fidelibus suis, ubi multa beneficia
data sunt.
Profectus autem seruus Dei Geminus, qui pro amore Christi
parentes et patriam reliquerat, accedit ad monasterium Sancti Paterniani,
et ibi uacabat in sanctis orationibus. Beatus abbas et
monachi inuitauerunt eum ad prandium, letantes in Domino simul
cum eo, et dixerunt: «Serue Dei, unde huc uenisti?». Ille retulit
eis, quae dicta sunt, et causam aduentus sui. Et intelligentes,
quod uere seruus Dei esset, dixerunt inter alia: «Famule Dei, hic
dona opportuna habemus, preter aquam uiuam». Et diuus Geminus,
caritate permotus, confidens de Dei bonitate, orauit dicens:
«Exaudi, Domine, orationem serui tui: qui illuminas omnem hominem
uenientem in hunc mundum, qui illuminasti oculum ceci
nati et mare Rubrum aperuisti et populum tuum per medium eius
eduxisti, qui dixisti ad Moysen, ut percuteret petram, qui percutiendo
bis subito egressae sunt aquae largissimae, produc, Domine,
in tua uirtute aquam in hunc locum, ut bibant iugiter ex ea omnes
serui tui, qui hic sunt et qui erunt». Et statim uena aquae de
terra exiuit et creuit in fontem; et omnes cum Gemino glorificauerunt
Dominum, qui est mirabilis in Sanctis suis. Post haec Geminus
ualedicens illis deuotis fratribus et abbati, licet plurimum
dolentibus de recessu suo, dimisit eos in pace, et illi se suis orationibus
recomendauerunt.
Et uir Dei Geminus, dum peregrinus laudando Dominum
pergeret, intrauit prouinciam Vmbriae et peruenit in ciuitatem
Spoleti, et primum in ecclesia Beati Gregorii Martyris. Dum
|
|