immunitas negotii non permittat:
quin ad ultiones, quibus Caesares uti solent, facti
violentia nos compellat. Veruntamen dum
consideramus impotentiam dominantis
vel procedentis, et difficultatem attendimus
defensoris, si ex quo liceret privatas
exercere vindictas, quas in hominem, per
quem scandalum venit, et in sui participes sanguinis
compensare possemus, ut in ipsum et
suos, attentata vestrae sedis iniuria redundaret,
tolerabilius duceremus. Sed cum
nec ipse, nec tota ejus successura progenies
tanta foret, ut Imperii culmen zelaret
in ultionem ipsorum: cumque sedis ipsius
authoritas audacie sibi frena relaxet, et
tot venerabilium fratrum suorum moles, eum
in concepta fovere pertinacia videatur, angit
nos ulteriori mente turbatio: quod dum
nos intendimus a persequente defendere, oportet
nos defendendo gravius offendere satagentem,
salva in omnibus Ecclesiae sanctitate:
quam cultu sacro, debita reverentia, corde
et opere veneramur. Quapropter venerandum
vestrum coetum affectuosius deprecamur,
quatenus motus summi pontificis, quos ex
causis evidentissimis, tam injustos quam voluntarios