Blondus Flavius Foroliviensis: Historiarum Ab Inclinatone Romanorum Quartae Decadis Liber Secundus

Pag 10


quibus neuter hostem insigni victoria superavit: Alexander vero,
cum ad Aterni amnis ostia feliciori ausu quam Sfortia genitor traiecisset,
castellum, cuius nomen proximus obtinet idem amnis, Pischariam
obsedit. Id cum nullo ferendum modo duceret Raimundus
Candola, cuius ditione castellum maximi ob portoria commeantiumque
vectigal proventus teneretur, statuit subvenire, et additis
Monteclarensi, occulto delectu, non Teatinis modo sed Sulmonensium
paganis, improvidum, ut ratus est, hostem conficere opinabatur.
Senserunt vero advenientem, quos diversis in locis Alexander
disposuerat, nocturni exploratores, celeri quorum nuntio exciti Sfortiani
arma corripiunt, et tamquam Riccio, quem impigrum praedatorem
noverant, praelio occursuri, longius a castris sunt progressi.
Sed postquam dies orta peditatus turmas et equitatus sub signis
composite advenientis quadratas ostendit acies, illico omnes accersivit
Alexander quos aut bombardarum custodia aut somnus segnitiave
in castris detinuissent.
XV. Fuit Riccii consilium, visis Sfortianis, quibus crediderit
sua consilia a perfugis prodita esse, in colles proximos recedendi;
sed Raimundus Candola, quem omnium aetatis nostrae agri seminarii
pascuive et pecoris ac pecuniarum ditissimum portoria vectigalque
Pischariae exeruciarent, in paucitatem hostium concione
apud suos invectus, intulit signa, et congressos hostes tamdiu cum
equitatu sustinuit, quoad peditatum Riccius in aciem explicavit.
Quod in Candolarum apparatu dum fieret, fuerunt ex Sfortianis qui,
damnato Alexandri consilio, illi suaserint ea ratione pedem referendum,
ut, si hostilis exercitus, cui integro cum pernicie obsisteretur,
effuso cursu esset insecutus, equitatum pedite destitutum
primo, et inde conficerent peditatum. Riccio interim pedites in
fronte locanti parvum quem adduxerat peditatum opposuit Alexander,
et in Candolam cum equitatu delatus, mercaturae innutritum
ductorem e vestigio repulit, levique commisso praelio, prius
in fugam conversum cepit, quam Riccius, quid futurum erat intelligens
accurrensque, potuerit subvenire. Ea tamen visa equitatus
fuga, Riccius suos convocavit, et, collem proximum circumvectus,
notis itineribus eos est assecutus: tunc, agmen ipsum claudens,
crebris ad rivos impeditioresque scrobibus viae anfractus commissis
praeliis, Alexandrum distinuit insequentem. Tandem fugientes
Teatina exceptos porta Sfortiani cum vidissent, vinciendis

Torna all'inizio