et reputant indecorum, dum ipsorum
conventiones et treugae delusoriae reputantur.
Propter quod, cum istud quam primum
ad solicitudinem nostram, gerentem curam negotii
transmarini, pervenit, pervigili semper,
continua meditatione pensavimus, qualiter
cum terrae primatibus, licet nobis et nostrae
fidei inimicis, si non perfectae, palliatae
cujusdam amicitiae foedera contraheremus: et
potissime cum Soldano Babyloniae, qui terrae
Syriae pene maior dominus, et hujusmodi
locorum habilitate vicinior habebatur.
Ad hoc nos nullius familiaritatis intrinseca
provocavit affectio, sed cauta provisio, ne
desperare praedictos necessario cogeremus: et
ne particularia metuendo dissidia, suas
conflare potentias cogerentur in unum, priusquam
temporis opportunitate captata, vel
pacatis Italiae partibus, inter nos et Ecclesiam
unione secuta [quam teste Supremo judice,
semper ambivimus] unanimibus votis, et
votivis praesidiis vacare possemus. Quanquam
humani hostis generis, et ejus discriminis
avidus, subtiliter hactenus id impedivit.
Igitur vestra circumspectio non miretur,
si Romanum Principem, et Hierosolymitanum
ad iracundiam vehementem,