iustum est laudare divinitatem ut ab omni motu remotam, tam sensibili
qui est sensibilium, quam intelligibili qui est intelligibilium.
Et non solum remota est a motu sensus vel ab intelligentie motu,
sed etiam a motu omnis phantasie que procedit in fronte. Et hoc est:
laudemus eam remotam et supereminentem ut ab ulla phantasia, id est
ab omni motu phantasie, vel ab ulla phantasia id est ab ullo motu omnium
phantasiarum. Pendet enim “ullus” vel “ulla”, ut aiunt grammatici,
ex infinito omnium numero. Necesse est enim “ullus” “omnium”
intelligere. Ideoque sic exponendum est, ut dicatur ab ulla phantasia,
id est a motu alicuius omnium phantasiarum.
Similiter remotam et supereminentem debemus eam laudare ab
omni opinione, id est a motu omnis opinionis, et ab omni nomine, id
est a motu significationis cuiuslibet nominis, quia divinitas, cum sit
innominabilis, cum sit ineffabilis non habet nomen neque famen. Sic
et ab omni verbo, id est a motu cuiuslibet verbi, hoc est cuiuslibet intelligentie
vel conceptionis; ab omni virtute, id est ab omni motu virtutis
tam contemplandi quam intelligendi vel sentiendi; sic et ab omni
intelligentia, id est ab omni motu intelligentie. Movetur intelligentia ad
intelligendum incorporalia, ut naturas et subsistentias rerum; ad intelligendum
spiritales et incorporeas substantias, ut animam et angelum.
Sed tamen omnis iste motus a divinitate procul est, et ipsam ut ab omni
tali motu remotam laudare fas est. Sic ab essentia, id est ab omni motu
essentie corporalis, remotam fore necessario eam profitemur.
Dividit autem corporalem motum per suas partes, a quibus divinitatem
remotam esse necesse est. Ait ergo: et ab omni statu. Status
autem motus sunt VI: generatio, corruptio, augmentum, diminutio, alteratio
et secundum locum mutatio. Et non solum ab his statibus est
remota, sed <etiam> a motu collocationis. Collocantur autem res sursum
ut levia, deorsum vero gravia tenuere locum. Et hoc est quod dicit, et
ab omni collocatione remotam fore divinitatem intelligas.
Et quoniam omnium que collocantur, alia sunt numerus, alia numerata,
vel alius est numerus qui numeratur, ut duo homines, duo corpora
et cetera talia, alius est quo numeratur vel qui in rebus numerabilibus
constat, ut binarius et ternarius et huiusmodi, dicit quod laudes
divinitatem tamquam remotam ab omni motu unitatis, sive fiat in numeris
|
|