Unde discipuli, ut experti multoties fuerant, certum tenebant quod,
si ex benedictione magistri cuilibet ęgroto porrigerent, ad salutem illum
incolomem revocarent. Nam et ex aqua, unde manus eius
abluebantur, plures languidi sepe restituti sunt sanitati. Quod tamen
cautissime oportebat fieri, ne si vir sanctus hoc aliquatenus
deprehenderet, in gravissimam tristitiam deveniret. Cum
igitur diu iam femina miserabiliter vexaretur, quidam fratres
qui aderant de benedictione panis quam a magistro suscęperant
ei particulam tradiderunt. Deinde cum hoc mulier comedisset,
mox mente sedata, ab omni redditur insanię furore liberrima.
Quę protinus omnipotenti Deo et Romualdo famulo eius
recuperatę sanitatis gratias retulit et viro suo conversionis licentiam
ulterius non negavit.
LX. Alio quoque tempore puer quidam demoniacus ad
beatum virum delatus est. Cui ille nichil aliud fecit, nisi pro benedictione
sibi panis particulam tradidit. Qua mox puer
ille refectus, confestim est a dęmonio liberatus. Iure quippe postquam
benedictio Romualdi male possessum corpus intravit, inde
confestim malignus spiritus cauteriatus exivit.
LXI. Numquam tamen diabolus a sancti viri poterat impugnatione
quiescere. Et quia occulta iam adversus eum fraude
|
1
5
10
15
20
|