Ut mundi pompis curaeque renuntiet omni,
Sacri suscipiens habitum votumque magistri,
Postea Pacificus est dictus, eo quod inhaerens
Christo perfecte sit eidem pacificatus.
Sic e diversis adduxit partibus orbis
Spiritus innumeros patris ad spectacula tractos;
Crevit in immensum plantatio sancta, novella
Relligio, proles clarissima, sub patre tanto.
Commissas sibi pastor oves pascit studiose
Pervigili cura, simul et praesentibus instans
Et mirabiliter praesens absentibus ipsis.
Collectis etenim quadam vice fratribus, ipso
Longius absente, iussus benedicere frater
Ac pater Antonius, doctor tunc egregius, nunc
Christi confessor praeclarus, qui generalem
Ecclesiam vita, doctrina prodigiisque
Illustrat, ponens hoc thema: "Iesus Nazarenus,
Rex Iudueorum", dum praedicat, ecce probatae
Virtutis frater Monaldus nomine, cuius
Vita salutiferis exemplis clara micabat,
Erectis oculis conspexit in aere stantem
Patrem Franciscum manibus velut in cruce tensis
Et benedicentem fratres. Mox spirituali
Caelitus infusa quadam dulcedine fratrum
Mira coadstantum replet exsultatio mentes,
Cunctos exhilarans, consolans consolidansque,
Ut praesens esse sanctus non ambigeretur,
Discipulos precibus firmans curaque gubernans.
Ambrosium quondam qui Martini venerandis
Exsequiis, et nunc Franciscum fecit adesse.
Sed, dilatato cum latius Ordine, sanctus
Vivendi formam, quam Papa probaverat ante,
Per successorem confirmari sibi vellet,
Per visum meruit praescire quid esset agendum.
|
|