non tantum utilitas sed ipsa necessitas instanter
invitat cum treugarum finis, quas
nos in ipsis partibus existentes inivimus cum
Soldano, fere in gremiis habeatur. Quare de
nostrorum consilio principum, apud Parmam
solennem Curiam duximus indicendam, ad
quam ab urbe citra omnes urbium Italiae nuncios
invitamus. Ibique quam plures nobiscum
principes nostros habebimus in honorabili comitiva:
legatos etiam omnium regum Occidentalium
partium, quos fere omnes affinitatis
nobis vinculum unanimes jam effecit, ibidem
procul dubio nos credimus habituros; ut
intentionis vestrae salubre propositum,
quod de subsidio Terrae Dei, reformatione jurium
Imperii, et Ecclesiae et Italiae, et statu
pacifico regionis, pia mente concepimus, in
solennem et publicam prodeat notionem. Etsi
tanta rebellium fuerit inventa protervitas,
quod nec ad Deum nec ad decus Imperii et
Ecclesiae velint habere respectum, tam
celebris tribunalis in eos materialis gladius
exeratur: qui nullius appellationis remedio
suspendetur, sed in rem transiens judicatam,
effectum [dante Domino] debitum e vestigio
consequetur: ut in omnibus antiquus et
debitus mos, et honor Imperii conservetur.
Ecce quod ante faciem nostram de principibus
nostris aliquem praemittemus, cui plenariam
dabimus potestatem, universitates quaslibet
ac etiam personas seculares extra culminis nostri
gratiam in partibus Imperii existentes,
|
|