Melior fuit Landulfus cum sua pinguedine,
Quam sit domnus Cunibertus in metri dulcedine,
Non ad eum proximabant deceptorum nenię.
Pocior fuit Alricus tardus corpulentia,
Quam sit Ingo satis celer in adolescentia,
In humana qui confidit nimis sapientia.
Et quis nesciat Vuidonem, virum probatissimum,
Licet ei substitutus fingat se sanctissimum,
Ne quid nimis mandant fratres, cogitet sepissimum.
Magnus Petrus tantus erat, quanta est Italia,
De quo vere procedebant tunc magna magnalia;
Quis audebit comparare sibi quędam alia?
Placentinus Sigefredus, probitate preditus,
nullus ei coequatur, vel porphyrogenitus;
Inter homines morando versabatur cęlitus.
Num Vuidoni et Rainaldo, regni propugnacula,
Similabitur vir ille, qui pavet ut damula?
Hostes illi fulgurabant galaxei facula.
Quis erit ut Heribertus in mundi planicię?
Fuit enim christianę signifer milicię,
Expurgavit sortem nostram fermento malicię.
|
|