7. HIC DOCETUR, QUOD IN SALUTATIONE NULLA
DICTIO IN PRIMA VEL IN SECUNDA PERSONA SED
TOTA DEBET IN TERTIA PERSONA NOTARI, ET
ASSIGNAT CAUSAM.
Salutatio sive mentis intentio tamen cum describitur, nulla
dictio prime vel secunde persone debet in salutatione notari, quod
ideo contingit in epistola, quia epistola loquitur inter absentes,
et cum nos presentialiter loquimur, non in salutatione sed
in captatione benevolentie potius exordimur, et inde est, quod
quidam salutationem ipsam pro titulo reputarunt et partem esse
prorsus epistole negaverunt.
8. HIC DISTINGUIT, QUOD SALUTATIO APUD QUOSDAM
PER ACCUSATIVUM ET APUD QUOSDAM DESCRIBITUR
PER DATIVUM.
Scribitur quoque salutatio per dativum et apud quosdam
per accusativum; sed cum scribitur per dativum, intelliguntur
ista verba: mittit, mandat, delegat et legat; cum autem scribitur
per accusativum, intelliguntur ista verba scilicet: optat, cupit,
|
|