securitatis prestitit, et ita ille deceptus, annitente papa
qui sibi inimicus erat, quasi reus maiestatis capitalem sententiam
subiit: cuius uxorem postea imperator in concubinam accepit.
Quia igitur Tammus et fraudis conscius et periurio tenebatur
obnoxius, idcirco a beato Romualdo iussus est relinquere
seculum. Qui mox a rege licentiam expetens, non modo facilem
repperit, sed nimis etiam alacrem fecit.
Erat enim predictus imperator monastico ordini valde
benivolus et nimia circa Dei famulos affectione devotus. Ipse
autem ex eodem crimine beato viro confessus, pęnitentię
causa nudis pedibus de Romana urbe progrediens, sic usque
Garganum montem ad sancti Michaelis perrexit ęcclesiam.
Per totam etiam quadragesimam in Classensi monasterio
beati Apollenaris, paucis sibi adherentibus, mansit: ubi ieiunio
|
1
5
10
|