Guaiferius Casinensis: Passio S. Lucii pape et martyris

Pag 123


meliora, ad que nimirum sola Christi caritate deducimur, ubi
nobis nulla seculi diuturnitate interdicitur, in omne admittimur,
ubi non costringimur, non asserimur, sed tuti, sed liberi, sed eterni,
libero et aperto fruimur celo. Ibi nos terror nullus invadet, non
ira torquebit, non morbus affliget, non suspicio lacesset, non invidia
insectabitur, non metus sollicitabit, non levitas inquietabit. An
non, si bene estimes, sola hec nobis ipsa quodammodo eterni beneficii
locum erepta et ablata sortirentur?
XIV. Age dum, si te hodie magistratus aut questionis aut ta tum
animi causa duci iuberet, ut primo virgis cesus, inde ligatus
ad palum, securi feriendam cervicem lictori exponeres sicque propinquis
et necessariis, coniuge, liberis assistentibus, execrabiles populo
spectaculum dares, si supplicationilus undique pro ereptione
actis parum succederet. Quid inanis illius et ventose felicitatis in
tanti terrore discriminis, si responderet etiam ad omne vite tempus
recoleres?
Certe, si tum tibi possibile esset libere magnitudinem tuam et
illa fulgentia bona estimare, lectos aureos, aureis mensas fulgentes
vasis, supellectilem grandem, servorum turbam, unguenta, coronas,
odores, conquitissimas epulas, que fastidienti gule a Gadibus,
aurora et ab ultimo potantur oceano, sentires utique, dispungendo
et recensendo omnes vite tue dies, nullum memoria dignum, sed
omnes eque perditos atque exitiabiles apud te resedisse, magisque
te miserum et infortunatum quam Syracusanum illum, cuius qui
impenderet cervicibus, in illo tam desiderato apparatu, gladius a
tecto demissus seta equina cernebatur.





200




205




210




215




220
Torna all'inizio