[1272A] eadem mihi et vobis fore imperavi. Spem, fortunam,
dominationem, consilii mei summam arbitratui vestro
commisi, atque ideo, quod fides vestra admodum
mihi opportuna jamdudum spectata fuerat.
Si quid horum forte inficiamini, reipsa in propatulo
constituta convincam.» At comites plura dicere
cupientem, talibus aggressionibus appetunt. «Facilius
clavem de manu divellere valebis Herculea,
quam nos, a cunabulis devote numinibus sacra
solventes, tuis ferventibus in arte rhetorica studiis
Christianae sectae absque promissa disceptatione
adjungere Tantum si in deorum divinitate aliquo
modo haesitas, sit a Jove principium, quod si omnipotentem
non esse poetarum vel philosophorum
testimoniis comprobaveris, quandoquidem tum de
[1272B] caeteris reticendum est, tuis jam assertionibus nos
assentire amota dubitatione videbis; sin autem hoc
asserere forte nequiveris, aequitatis ratiocinatio
praestat ut pari modo deorum nostrorum una nobiscum
subdaris imperio.» Sapientissima virgo
respondit: «Sit juxta vestram sententiam; rem,
quam modo dictura sum, puto, corde tenetis; sed
in auctoris sententiam pedibus ire ad praesens fastiditis.
In illo namque libello Apuleii, qui de Deo
sacratis titulatur, in quo propter incredibilem copiam
suavitatemque dicendi saepe et multum studere
solebamus, non solum de impotentia Jupiter, verum
etiam de commissis ad posse sceleribus apertius
inflammatur. Nam cum iste vester omnipotens
summae potestatis gloria Cretensium regno potiretur
[1272C] (sic enim ibi accepimus). Ascribatis filio magna vi,
multoque labore oppugnatus, dum resistere nequit,
solio expulsus abscedit. Et quia ludibrio a suis complicibus
habebatur, diu sua indagatione incertus
tamen habitis auspiciis sese empireum injecit, diis
sacrificia exhibuit, eosque postulat sibi opitulari,
quibus suffragantibus hostis devincitur, et ita Jupiter
exstitit laureatus. Plane, ut reor, mecum
acuminatis eum de impossibilitate satius posse
notari, qui regnum, quod suo juri vindicaverat,
bellis aperte convinctis, hosti reliquit, et qui eum
cum quo manus conferre solus erubuit, aut certe
timuit, auxiliis alienis, quem fletibus obtinuit
interficit.» Et paulo post idem Apuleius de incestuosis
[1272D] ejus facinoribus ita orditur. «Expergiscimini
pulcherrimae matrum familias; Liberi quidem patris
feriae mense sequenti subintrant, certe vicissim
illius simulacrum per rura, per compita, imo per
urbem. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Marcus etiam
Varro quid de hac cui supplicatis, Vesta in digestis
suis affixerit, satis legentibus patet. Vesta, inquit,
quae nuperrime virginitatis privilegio gloriabatur,
Jovis adulterio incestata, cum de ejus corruptione
quaestio vereretur, corruptionis suae instinctu cribrum
de aqua implevit Tiberis, et quia non perfluit
facti abstulit controversiam. O delirum caput! o
hominem totius sceleris faece pollutum! o exsecrabile,
et omni oppletum deformitate monstrum! violentiam
|
|