non suspicabatur. Et dixit: rem non despicias modicam, quia
poterit incrementum habere. Et dixit: non arguas hominem dum
est iratus, quia tunc eum retificare non poteris. Et dixit: non
associes duos domi, quorum alter alterum superare intendit.
Et dixit: non leteris de casu alterius, quia ignoras qualiter contra
te tempora revolvantur. Et dixit: statue sensum tuum a dextris,
et veritatem a sinistris, et eris salvus et liber. Et dixit: nunquam
doluit anima mea, nisi tribus de causis: scilicet de divite
qui devenit ad paupertatem, et honorabili qui despectionem incurrit,
et de sapiente quem ignorans derrisit. Et dixit: non te
associes malis qui reputant tibi benefacere quia recedis ab eis.
Et dixit: quando regnum procedit in melius, cupiditates famulantur
sensui, et quando e contrario incedit, sensus cupiditatibus
famulatur. Et dixit: non petas quod agantur opera ilico, sed ut
congrue fiant, quia, quanto temporis opus perfectum fuerit
homines non inquirunt, sed tantum si bene. Et dixit: bonus plus
est uno bono verbo contentus quam si sibi stipendia multa darentur.
Et dixit: tua benificia bono collata retributionem expetunt,
et impensa vili ad plura petendum inducunt. Et dixit:
mali secuntur malicias hominum et proprias negligunt bonitates,
sicut musca que infecta et corrupta depascit, et sane omittit. Et
dixit: oportet sensatum in sui sensus semper consistere potencia,
velut qui per mare vehitur, cuius corpus si mortem evadit, nichilominus
cor timore non eximitur. Et dixit: qui de se non
suspicatur plusquam sit, tuetur quod facit et quod novit, cogitans
in omni suo contrario esse errorem. Et dixit: decet sapientem
se non exaltare supra ignorantem, sed humilietur ei in
quantum Deus ipsum exaltari voluit super eum, et quod conetur,
posse suo, ipsum retrahere de dubio ad veritatem, quia ei prave
resistere est crudelitas, et gubernare eum suaviter est industria.
Et dixit: bonus ex sapientibus aspicit ignorantem sicut respicit
infantem cum quo pie agendum est, atque laborem subeundum
|
|