Iulianus de Spira: Vita Sancti Francisci

Pag 1027


in via perditionis incessit; donec ad declarandam mirabilium
suorum gloriam Domino complacuit, ut miranda in illo dexterae Excelsi
mutatio
et in stuporis exemplum posteris fieret, respirandique
in gratiam peccatoribus spem praeberet.
2 Aggreditur itaque primum divina miseratio, ad illius multorumque
salutem, corporalibus molestiis erroneum revocare, et diutinis
attritum languoribus coëgit iam solitis dissimilia cogitare; sicque
factum est ut inciperet, etsi non plene, mansuescere sub flagellis,
quod antea nesciebat in prosperis. Tandem namque tantillo virium
resumpto, ut baculi adminiculo sustentatus incederet, totam ei circumiacentem
contemplanti provinciam quodam modo taedium generabat
quidquid visu pulchrum in desiderio prius habuerat; sed et
talium amatores stultissimos reputabat.
Sed quoniam prosperitas post periculum facile consuevit incautos
decipere, coepit vir iste, arridentibus iterum prosperis, adhuc sibi maiora
prioribus de saeculi vanitate promittere, qui plene necdum perversae
servitutis iugum excusserat de cervice. Nam quodam nobili civitatis
Assisii vanis laudibus augendisque pecuniis inhiante et ob hoc
militaribus ornamentis ad eundum in Apuliam se parante, Franciscus,
iam pristino corporis recuperato vigore, non minus divitiarum et gloriae
cupidus, eidem nobili sociare se studuit, veluti qui levis animo
iam iam paternae correctionis non meminit. Sed in hoc satis est divini
dispositio miranda consilii, quod is, qui iam pridem mansuescere
coeperat per languores meritoque ad plenum corrigi flagellatus debuerat,
iam nunc secundo coepit inde mirabilius a suo proposito revocari,
unde rationabiliter videbatur ad hoc debuisse potius animari.

Torna all'inizio