omnem possessionem de Zappini et Soliano,
quicquid a tempore quondam Gislebertus
Abbatis parentes eorum pervaserant; ipsamque
refutationem scripto et testibus legitime
confirmatam in Monasterio Piscariensi reponendam
ad memoriam posterorum detulerunt.
In qua chartula ipsemet Ugo Dux et Marchio,
pro majori firmitate se subscripsit cum aliis
nobilibus viris, qui ibidem continentur.
1036.
Adelbertus ex Monacho Casauriensi
Eremiticam vitam agit.
In tempore istius Widonis, de quo plura
locuti sumus, quidam Albertus filium suum
eodem nomine appellatum, Monasterio Sancti Clementis
obtulit, et humiliter eum sanctis istitutionibus,
et ritu monastico erudiri rogavit:
quem venerabilis Wido tanquam suum, et
revera plusquam carnalem quia spiritualem
filium suscepit, monuit, erudivit, et in brevi
ita perfectum reddidit, ut de Claustruensi Anachoritam
redderet, de communi hominum
coetu Angelorum consortem efficeret. Iste cum
in Piseariensi Monasterio tanta religione proficeret,
ut jam miraculis polleret, Sancto Patre
Widone permittente, in monte, qui Blettenius
dicitur, primitus solus habitavit, deinde
ad convallem descendens in Pinne Ecclesiam
Sancti Michaelis construxit; deinde Ecclesiam
Sancti Eliae positam in fundo juris proprietatis
Sancti Clementis restauravit. Indeque hominum
sequentiam fugiens in comitatum
Teatinum transivit, in montem de Caramanico,
ibique cum latere non posset, Monasterium
Sancti Nicolai in pertinentia ipsius Castelli
de Caramanico, in loco qui Civitatula dicitur,
fundavit Ecclesiam Sanctae Crucis circa ipsum
Castellum, in loco, qui dicitur ad Aquas putridas
restauravit: omnesque supradictas Ecclesias
suo Monasterio Sancti Clementis offerens
subdidit.
Postquam vero in monte qui dicitur Ursa
per aliquantulum temporis latuit, et ibidem
occultus manere non posset, in Convallem deductus
descendit, et in Comitatu Valvensi, in
loco qui dicitur Eusinianus, Ecclesiam in honore
Sanctae Trinitatis, et Sancti Quirici Martyris,
cum pertinentia de Castello, nomine
Pacentro, aedificavit, in quo diutius habitans
multis virtutibus et miraculis, et tunc in carne
et nunc in spiritu, claruit, sicut libellus de
ejus vita conscriptus insinuat. Ille vero Sanctus
Adelbertus antequam de Mundo exiret,
eandem Ecclesiam cum omnibus quae ad illam
pertinere videbantur Beati Clementi suo alumno
tribuit, et in manus praefati Widonis venerabilis
Institutoris sui donum ipsum charta confirmavit.
Peractis igitur omnibus, et in pace radactis
pro quibus missus fuerat praefatus Dux Ugo,
revertens ad propria, Widonem venerabilem
Monasterio suo quieta manere, bonis temporalibus
uti praecepit, et ipse reversus ad imperatorem
singula pro ut gesta fuerant enarravit.
1037.
Imperator autem Chuonradus tunc temporis
Capae morabatur, in quam Vigiliae Pentecostes
ingressus, et in Pentecoste coronatus est
Anno Dominicae Incarnationis millesimo trigesimo
septimo, ubi supradicto Duce referente
|
|