LIBER II.
Cap. I.
De bello et conflictu Mediolanensi
et captione currus ac Potestatis
eorundem.
Exultet jam Romani Imperii culmen,
et pro tanti victoria principis, mundus
gaudeat universus. Erubescat illicita
Lombordorum societas, confundatur
rebellis insania, et pro tantae stragis exitio,
inimici populi contremiscant. Pro omnibus
tamen infelix Mediolanensis ingemiscat, et
doleat et amare prorumpat in lachrymas,
de tantis occisorum catervis militum et
civium captivorum, et a modo mundi obedire
vel subesse domino, assuescat. Verum
qualiter hostilis sanguinis flumina Caesareos
tinxerunt gladios, qualiter inimicos cunctos
Imperatoris potentia expugnaverit, audiatis.
Postquam mirabilis machina montis
clari moenia cum trabuccis et instructionibus
aliis tormentavit, et postquam irreparabile
Brixiensis regionis incendium multos terruit,
Mediolanensibus, Piacentinis, et
|
|