| LIBER II.
 Cap. I.
 De bello et conflictu Mediolanensi
 et captione currus ac Potestatis
 eorundem.
 Exultet jam Romani Imperii culmen,
 et pro tanti victoria principis, mundus
 gaudeat universus. Erubescat illicita
 Lombordorum societas, confundatur
 rebellis insania, et pro tantae stragis exitio,
 inimici populi contremiscant. Pro omnibus
 tamen infelix Mediolanensis ingemiscat, et
 doleat et amare prorumpat in lachrymas,
 de tantis occisorum catervis militum et
 civium captivorum, et a modo mundi obedire
 vel subesse domino, assuescat. Verum
 qualiter hostilis sanguinis flumina Caesareos
 tinxerunt gladios, qualiter inimicos cunctos
 Imperatoris potentia expugnaverit, audiatis.
 Postquam mirabilis machina montis
 clari moenia cum trabuccis et instructionibus
 aliis tormentavit, et postquam irreparabile
 Brixiensis regionis incendium multos terruit,
 Mediolanensibus, Piacentinis, et
 | 
 |