Rainaldus presul quem cesar ad omnia misit,
Ossa velut reliqui patriae decocta remisit.
Heu quot depereunt febre, calore, siti!
Heu quot pontifices comitesque ducesque potentes!
Plangunt exhauste patrie sine fine dolentes,
Unde pater patrie, quid sibi plangat, habet.
Ibant armigeri bini, iam iam morituri.
Alter ait socio: Tumulo sumus hic carituri,
Suscipe iam tumuli tu tibi fata tui.
Mors sedet in prora; iam nulla vivimus hora.
Nil valet ergo mora tumuli, que nec dabit horam.
Spiritus aut anima gestit abire foras.
Tunc ego: Dum vivis, cur, stulte, sepulcra requiris?
Ille refert, tumulos melius fore tunc dare vivis,
Quam careant tumulis corpora lapsa viis.
Que dedit armatum mater ditissima natum,
Ignorans fatum dum sperat honorificatum,
Maternis manibus os sine carne datur.
Ossa tenens mater lacrimis solatia querit:
Quis dedit Ytalie tua viscera, nate, mereri;
Ossa michi peperi, cetera, dixit ei.
Cesar ad hec: Omnes, inquid, properanter abite.
Eger ait moriens: Obto, mea fata venite.
Rex iubet, ut pariter suscipiatur iter.
Pergunt pacifice, servit sibi Tuscia tota;
Ad pontis Tremuli veniunt montana dolosa.
Volvitur ambigua sorte ferente rota.
28. De bello inter Lombardos et imperatorem apud pontem Tremulum, toto exercitu egrotante
et ab Urbe revertente.
Parturiunt Ligures dudum concepta venena,
Datque scelus sceleri Ligurum Melana leena,
Nec licet ut feretra corpora sana ferant.
Rustica turba furens equites confundere querit;
Nec putat hic cesar egra corpora posse tueri.
Regia dum comedit castra sagitta ferit.
Miles ut assistat, cesar clamoribus instat.
Mors quasi non distat; gladio furit atque balista.
Non quasi cesar erat, set leo mente fera.
Omnibus armatis, sunt omnia dedita fatis.
Morte minante satis, armatur et ipsa Beatrix,
Et geminis clipeis candida colla capit.
Impetus augetur; nimium regina veretur,
Nescio quo merito clipeis protecta tuetur.
Sic dum bella petunt, obtinet illa decus.
Qui iacat eger eques, redivivus ad arma resurget,
Nam timor incumbens plus quam dolor ipse perurget;
Sic metus est medicus, pugnaque sanat egrum.
Non poterant miseri pacem moriendo mereri;
Tecta sui feretri vir cogitur ipse tueri.
Vult pugil hic fieri, qui fuit eger heri.
Miles inermis erat, quia cuncta reliquerat arma,
Vixque potest feretra vacuus vectare per arva:
Undique sunt honeri corpora lesa suis.
|
|