In talamos sex una domus partitur, et horum
Prima creatoris regia scribit opus.
Illic in specie super undas diva columbe
Maiestas operum pingitur, ipse deus.
Altera fatiferum cataclismi pingit abyssum.
Tercia fert Habrahe credulitatis iter.
Quarta Faraonem submergens nudat Egyptum.
Quinta domus David tempora regis habet.
Sexta Fredericum divo depingit amictu,
Cesarea septum prole senile latus.
Hic Fredericus ovans in milibus undique fretus
Fervidus in Christo miles iturus erat.
Hic erat annosum multa nemus ylice septum,
Non nisi per gladios silva datura vias.
In nemus omne furit ferrum, nemus omne favillat,
Fit via, quod dudum parte negabat iter.
Hic erat, infide, tua fallax, Ungare, dextra,
Qualiter invito te Fredericus abit.
Hic Ysaac mentita fides et fictile fedus,
Illic Grecorum non sine cede dolus,
Hic obsessa Polis necnon plantata per annum
Vinea, cesaree quam coluere manus.
Hic Conii pinguntur opes et bella ferocis,
Hic Frederici ales fulminat ense procer.
Hic pater arma tenet; subit illic filius urbem,
Pars prior Augusto sub seniore cadit.
At postquam Conii spoliis saturantur et auro,
Castra movent; nec eis cura quietis erat.
Proh dolor, ad flumen ponunt temtoria Tharsis,
Quo lacerat tumidas nans Fredericus aquas.
Suspectas invenit aquas, qui raptus ab undis
Exuit humanum, servit et ante deum.
Vivit in eternum Fredericus, lancea cuius
Nunquam fraudato cuspide versa fuit.