V, 4: Quot modis fit salutatio Et sic habemus in summa quod salutatio est oratio salutis affectum indicans a personarum situ non discordans, que fit in epistola tribus modis: omnis enim salutatio aut est prescripta aut subscripta aut circumscripta.
V, 5: <De> prescripta salutationeIlla salutatio est prescripta in qua nomen recipientis primo loco scribitur, subsequentibus adiectivis eidem persone convenientibus taliter: Brunoni amicorum karissimo, Wido salutem et omne gaudium.
V, 6: Salutatio subscripta Illa salutatio est subscripta in qua nomen recipientis subscribitur, id est in fine ponitur, precedentibus adiectivis eidem persone convenientibus, taliter: Amicorum karissimo bonis moribus erudito Brunoni, Wido salutem et omne bonum.
V, 7: Salutatio circumscripta Illa salutatio est circumscripta in qua nomen recipientis circumscribitur, id est in medio ponitur, ita quidem laudes hinc insequantur taliter: Reverendo patri et domino maxime timendo Victori Dei gratia sacrae Romane aecclesie summo pontifici, F. Dei gratia Romanorum imperator semper augustus debitam reverentiam.
V, 8: Item est sciendum quod in salutatione nomen recipientis semper debet scribi vel per dativum casum vel per accusativum; nomen vero mittentis per nominativum casum semper; item est notandum quod illa salutatio in qua nomen recipientis per dativum casum scribitur, potest terminari in cunctis casibus, sed non in vocativo.
In nominativo sic: Amicorum intimo Brunoni laudabili cantatori Wido salutem vel quidquid amico amicus. In genitivo sic: Wido salutem et intime affectum dilectionis; in dativo sic: Wido salutem et quidquid habere velit sibi. In accusativo sic: Wido salutem et omne gaudium. In ablativo sic: Wido salutem cum omni gaudio.
Et in tali salutatione que fit per dativum casum subintellegitur hoc verbum: mittit vel mandat, scribit vel dirigit vel equipollentia his. Item illa salutatio in qua nomen recipientis per accusativum casum scribitur debet terminari in verbis infinitivis vel in aliqua dictione eiusdem distinctionis: Omni fama laudandum Brunonem morum venustate fulgentem, Wido invincibili sibi amore unitus semper ad meliora pollere et a sui numquam dilectione cessare, vel a sui numquam cessare dilectione. Et in tali salutatione que fit per accusativum casum subintelligitur: optat, cupit, gliscit,
|
|