XIIII
Testimonia de suppliciis eternalibus.
(1) «Quis, inquit Ysaias, poterit habitare de vobis cum
ardoribus sempiternis?». «Isti fumus erunt in furore meo,
ignis ardens tota die», «nocte et die non exstinguetur, sed
ascendet fumus eius in sempiternum». «Dabo vos in opprobrium
sempiternum et ignominiam eternam, que nunquam
oblivione delebitur». «Qui dormierunt in pulvere
terre evigilabunt, alii in vitam eternam, alii in opprobrium
ut videant semper». «Mortuo homine impio, nulla spes erit
de eo».
(2) Huic extemplo veniet perditio sua et subito conteretur,
nec habebit ultra medicinam. «Si quis adoraverit bestiam
et ymaginem eius, hic bibet de vino ire Dei et cruciabitur
igne et sulphure: et fumus tormentorum ascendet in secula
seculorum, nec habebit requiem die ac nocte qui adoraverit
bestiam et ymaginem eius». Confirmat hec veritas, que
dampnandos in iudicio reprobabit dicens: «Ite maledicti
in ignem eternum, qui paratus est diabolo et angelis eius».
Si secundum divinum iudicium «in ore duorum vel trium
testium stet omne verbum», quanto magis in ore tot et tantorum
virorum de proposita veritate constabit.
|
|