Sol ubi sydereas ammovit crastinus umbras,
Urbs ruit et domine plaudit osanna sue.
Trinacriis pars fertur equis, qui flore fruuntur
Oris et etatis, pars sedet acta rotis.
Ipsa puellaris vittis insignis et auro,
Occurrit cultu turba superba suo.
Mollis et insolitus gressus fastidit arenam,
Tardat arenosum litus et unda pedes.
Cinnama, thus, aloe, nardus, rosa, lilia, mirtus
Inflamant nares, aera mutat odor.
Tantus odor nares nardinus inebriat afflans,
Quod nova perfundi balsama quisque ferat.
Iunonem spectare suam quis tardat in urbe?
Cesaris in laudes cantica nemo silet.
Ut modulantur aves foliis in vere renatis
Post noctes yemis, post grave tempus aque,
Non aliter verno venienti plauditur ore;
Testantur pariter: luminis ecce dies!
Ingreditur patrias tandem Constancia sedes,
Que Tancridinam sentit in urbe fidem.
Quam plures tacita collecti voce susurrant,
Inter se referunt omina versa ducum.
Mons fugit a castro, quantum volat acta sagitta
Et quantum lapides mittere funda potest.
Hunc super ascendunt, fit machina, pugna vicissim
Contrahitur, variant mutua bella vices.
Hinc fera tela volant, fluviales inde lapillos
Funda iacit, lassant iactaque saxa manus;
Et modo tentantes mixtim prope menia pugnant,
Pugnando miscent tela manusque sonos.
Ut canis inter apros furit, e quibus eligit unum,
Ut rapit accipiter, quam legit inter aves,
Non aliter nostri vellunt ex hostibus unum;
Commixto rapiunt ordine sepe duos.