Ideo de ista materia, dicit beatus Gregorius in fine tertii libri
Dialogorum hoc modo: «Despiciendus a nobis hic mundus fuerat,
etiam si blandiretur, si rebus prosperis demulceret animum. At
postquam tot flagellis premitur, tanta adversitate fatigatur, tot
nobis cotidie dolores ingeminat, quid nobis aliud, quam ne diligatur,
clamat?». Ad hanc materiam facit quod Ieronimus dicit:
«O, si possemus in talem ascendere speculam, de qua universam
terram sub nostris pedibus cerneremus, iam tibi ostenderem totius
mundi ruinas, gentes gentibus et regnis regna collisa; alios torqueri,
alios necari, alios absorbi fluctibus, alios ad servitutem
trahi. Hic nuptias, ibi planctum. Illos nasci, istos mori. Alios affluere
divitiis, alios mendicare. Sed et totius mundi homines, qui
nunc vivunt, in brevi spatio defuturos. Vincitur sermo, rerum magnitudine,
et minus est omne quod dicimus. Redeamus igitur ad
nos et paulisper nostra videamus. Sentisne, obsecro te, quando
infans, quando puer, quando iuvenis, quando robuste etatis,
quando senex factus sis? Cotidie morimur, cotidie commutamur.
Et tamen eternos esse nos credimus». Et scio hoc, quia «quot
puncta notarii, tot meorum damna sunt temporum, et per singulos
fluctus etatis nostre momenta minuuntur. Hoc solum autem
habemus lucri, quod Christi nobis amore sociamur». Augustinus:
«Cur per multa vagaris? Ama unum bonum, in quo sunt
omnia bona, et sufficit; desidera, simplex bonum, quod est
omne bonum, et satis est». Item Augustinus: «O caro misera,
illam vitam amplecti debuisti ubi vita sine morte, ubi iuventus
sine senectute, ubi lux sine tenebris, ubi gaudium sine
tristitia, ubi pax sine discordia, ubi voluntas sine iniuria, ubi
regnum sine commutatione. Hec septem consequi debuisti».
De legatis Romane curie missis in Lombardiam et Romagnolam, qui fuerunt
XII.
Nunc de legatis Romane curie, qui in Lombardia nostris diebus
fuerunt, superest ut dicamus. Quorum primus fuit dominus Hugolinus,
qui fuit cardinalis Ordinis fratrum Minorum, id est gubernator
|
|