Omnem continuit fixa sub mente dolorem,
Evomuitque simul. Pastor temerarius ictu
Feminei mucronis obit, truncusque gelato
Non aurum bibit ore nitens, sed pocula Martis,
Concretam saniem et tepidum de cede cruorem ».
« Ergo, age; quando pares exemplis, (Arthicus infit)
Brachia tentemus, succedant verbera verbis.
Quid, modo Colchorum, volucres, orientis odores;
Quidve gule et ventris irritamenta capacis
Omnia ? Quid pelago vehemens echinus, inersque
Rumbus, et ornati squamis rutilantibus, olim
Ferreus aurata quos fixerit hamus arena,
Sub venetis clam mersus aquis ? Quid vulnere crebro
Si qua vel hispano natat ingens belua ponto,
Vel lybicis iactata vadis, peregrinaque monstra
Profuerint ? Quid palmitibus seu dempta falernis,
Seu Ligurum decerpta iugis ardentia vina?
Queque ferax gemino transmisit colle Vesevus
Dolia, precipiti rapidum spumantia musto ?
Queque dedit Meroe, soli subiecta propinquo ?
Preterea, quid lenta quies, quid mollis in umbra
Et sopor et rauci per florea gramina fontes ?
Omnia in exitium vertent, et blanda voluptas
Conficiet bellum. Mulier tua sola iuvare
Te volet et poterit ! Validum prius egra leonem
Sternet ovis, prius armigerum philomena tonantis. »
Dixerat. Ille autem: « Quorsum per iurgia tandem ?
Quid mecum comune tibi ?» «Nil, Arthicus inquit,