Leo episcopus servus servorum Dei, Berardo abbati Sanctę Marię de Farfa
salutem et apostolicam benedictionem. Petitiones tuas iustas adimplere non denegamus,
non solum de cęlestibus sed etiam de [terrenis rebus… si vero hoc
agere nulla ratione ...] cum licentia nostra acquirere episcopum qui tibi tuam
consecret ecclesiam undecumque volueris. cave tamen ne sit symoniacus.
Quidam Iohannes nobilis vir et Iohannes filius eius et Bona
et Theodora concesserunt in hoc monasterio res suas in pertinentia
Sanctę Reparatę, idest casalem de Parrucia cum suo tenere,
et casalem de Lulansardi, et casalem de Marchisano, et
casalem Adelberti Caput Pazi, omnes in integrum, in montibus;
exceptaverunt in planitiis terras ad flumen. quidam Petrus
de Amizo de Salisano fecit cartam venditionis domno Berardo
abbati in perpetuum de omnibus rebus quas per cartam habebat:
a primo latere tenent filii Andreę, a secundo latere tenent filii
Tedemarii, a duobus partibus tenent filii Iohannis Bovis.
Erat tunc temporis magnę constantię et excellentię fidei sincerę
vir Argiros grecus, magister vestis et dux Italię, qui audiens
huius congregationis sanctam religionem et domni Berardi huius
sacri cęnobii venerabilis abbatis laudabilem famam et magnificam
bonitatem, gavisus est valde misitque suas litteras in quibus huius
congregationis sanctę munus orationis adipisci eorumque almę
societati humillimis postulationibus petiit sociari, ita inquiens:
En ego Argiro Dei providentia magister vestis et dux Italię, Calabrię,
Sicilię, Paflagonię, qui et Melis, commendo me et associor sancto monasterio
beatissimę Dei genitricis Marię cognomento Farfę, et tibi domno abbati Berardo
|
|