21.    Alia ratio. Propter enuntiationem quoque reperti 
sunt accentus, ne dicas morticinum, si a morte et caedo 
feceris compositum. Morticinum enim, uidelicet "morte 
caesum", cum producto accentu pronuntiatur, a morte et 
caedo caedis, cuius prima producitur, deriuatur. Cum uero 
morticinum correpto accentu[m] protuleris, a morte et cado 
cadis, cuius prima breuiatur, deriuari feceris, ut dicas 
morticinum, hoc est "morte cadens". 
22.  Item alia ratio de eodem.  Item pro discernenda<e>  
ambiguitatis causa accentibus utimur, ut ergo. Nam cum producimus 
go, causam significat; cum autem corripitur, in coniunctionem  
transit. 
23.  De figuris accentuum.    Figurae quidem accentuum  
decem sunt, quae a grammaticis pro uerborum distinctionibus  
diligenter debent inquiri. Versificatoribus autem duo accentus 
sunt necessarii, uidelicet productus et correptus. Productus  
itaque accentus est, quotiens medias syllabas cum  
longa mora uocis pronuntiamus, ut fortuna natura. Correptus  
accentus est, quotiens medias syllabas cum parua mora  
uocis enuntiamus, ut macula tabula. 
24.  De diptongo.  Cognoscuntur quoque syllabae per 
diptongon. Sed quid est diptongus? 
25.  Vnde diptongus dicatur.  Dicitur autem diptongus 
duarum uocalium sonus. Dia enim Gr < e > ce, duo interpretatur 
Latine; ptongus sonus: inde diptongus, uidelicet duarum 
uocalium in eadem syllaba sonus. Nam singulae uocales 
ibi suas uoces habent. 
26.  De numero diptongorum.  Sunt igitur diptongi, quibus  
nos utimur, quattuor. 
27.  De ae.   Ae, ut aequus; pro iusto namque debet diptongari, 
sed pro animali per e solam scribi.
  |  
325 
  
  
  
  
330 
  
  
  
  
335 
  
  
  
  
340 
  
  
  
  
345 
  
  
  
  
350 
  
  
  
  
355
  |