21. Alia ratio. Propter enuntiationem quoque reperti
sunt accentus, ne dicas morticinum, si a morte et caedo
feceris compositum. Morticinum enim, uidelicet "morte
caesum", cum producto accentu pronuntiatur, a morte et
caedo caedis, cuius prima producitur, deriuatur. Cum uero
morticinum correpto accentu[m] protuleris, a morte et cado
cadis, cuius prima breuiatur, deriuari feceris, ut dicas
morticinum, hoc est "morte cadens".
22. Item alia ratio de eodem. Item pro discernenda<e>
ambiguitatis causa accentibus utimur, ut ergo. Nam cum producimus
go, causam significat; cum autem corripitur, in coniunctionem
transit.
23. De figuris accentuum. Figurae quidem accentuum
decem sunt, quae a grammaticis pro uerborum distinctionibus
diligenter debent inquiri. Versificatoribus autem duo accentus
sunt necessarii, uidelicet productus et correptus. Productus
itaque accentus est, quotiens medias syllabas cum
longa mora uocis pronuntiamus, ut fortuna natura. Correptus
accentus est, quotiens medias syllabas cum parua mora
uocis enuntiamus, ut macula tabula.
24. De diptongo. Cognoscuntur quoque syllabae per
diptongon. Sed quid est diptongus?
25. Vnde diptongus dicatur. Dicitur autem diptongus
duarum uocalium sonus. Dia enim Gr < e > ce, duo interpretatur
Latine; ptongus sonus: inde diptongus, uidelicet duarum
uocalium in eadem syllaba sonus. Nam singulae uocales
ibi suas uoces habent.
26. De numero diptongorum. Sunt igitur diptongi, quibus
nos utimur, quattuor.
27. De ae. Ae, ut aequus; pro iusto namque debet diptongari,
sed pro animali per e solam scribi.
|
325
330
335
340
345
350
355
|