Benefìciis pro tantis temet ipsum immola
In altare tui cordis cum mente benivola;
Sic placatus pius deus conquassabit hydola.
CAP. IIII.
Conditor mundi, solus spes omnium,
Ne irascaris reatu hominum.
Tu nos creasti de terra fragili,
Serva, ne frangat fraus adversarii.
Callidus hostis nos videns luteos
Mergere cupit in mortis puteos.
Quos redemisti proprio sanguine,
Hosti ne tradas carnis contamine.
Tu, pater noster, corrige vicium,
Tene currentes ad precipitium;
Castiga tuos paterno verbere,
Ne sinas lupis agnos discerpere.
Tibi est enim proprium parcere,
Nos de meroris extrahe carcere.
Nam tu occidis et tu vivificas,
Percutis, sanas, a morte liberas.
Et qui coherces mundi stultitiam,
Cesari nostro confer leticiam.