Guido Faba: Dictamina rhetorica

93


XVIII.
De consobrino ad consobrinum.
Suo peramabili consobrino B., A. salutem et presentia
mala fugere et futuris utilitatibus providere. Dicitur, et utinam
verba non consonent veritati, quod avunculus noster cui de iure,
legitimis filiis non exististentibus, succedere debemus, hereditatem
suam ad alienos vertere nunc intendit, religionis habitum
assumendo. Quare instanter vos rogo, qui scientia non
modica prepolletis, quatenus in servitiis et confortationibus
sic eidem per vos et alios cum multa cautela et diligentia
insistatis, ne motus contrarie voluntatis effectum aliquem
sortiatur; sed nos qui filiorum loco remansimus, necessarium
suscipiamus auxilium, quod nobis Dominus voluerit preparare.
XVIIII.
Responsiva ad predictam.
Preces vestras nos decet totis viribus exaudire, cum utilitatem
communem respiciant et honorem. Ideoque noveritis
quod sic de nostrorum procedemus consilio amicorum cum
diligentia et cautela, quod avunculi nostri voluntate mutata,
nostrum mediante Domino poterit desiderium
adimpleri.
XX.
Item de consobrino ad consobrinum super alia materia.
Consobrino carissimo A. B. salutem et omne bonum. Intime
dilectionis affectus, qui procedit a linea parentele, nobis
timorem incutit et tremorem, ne persona vestra, quod absit,
mortem incurrat, vel sub specie proditionis capiatur; quod de
facili posset accidere, quia de vestra consuevistis nimium confidere

Torna all'inizio