probitati gratiarum actione multiplici et immensa, pro eo
quod me immeritum et indignum bonitate vestra promovere
ad sublimia voluistis, quod per vos concorditer actum fore
dignoscitur et gaudenter oblatum, animo recipio iucundato;
cum feudo et sine feudo paratus accedere honorabiliter et
decenter ad vestra servitia feliciter, auctore Domino, peragenda,
quandocumque de vestra fuerit voluntate.
XIX.
Alia responsiva electi excusantis se
et non recipientis potestariam predictam.
Non sunt loquele neque sermones quibus reddere valeam
dignas grates vestre domina(bi)li probitati de honorificentia, per
quam parvitatem meam ultra merita sublimastis, tantum vestra
gratia liberali. Nam eligendo me, vestrum militem, ad
regimen honoratissime terre vestre, super caput meum coronam
posuistis de lapide pretioso et magnam gloriam et decorem.
Ut autem manere valeat tanta honorabilitas in honore,
benevolentie vestre placeat, sicut debet merito complacere,
quod isto tempore civitatem propriam non relinquam,
que pro nimia dissensione quasi iacere noscitur in ruina. Igitur
cum per prudentem dicatur « Excusatio incusationem
non patitur, quam digna ratio comitatur », excusatum me
habere debetis ex ratione rationabili supradicta, contra quam
ire non licet, quia nimium dedeceret. Quare multiplicatis precibus
exorare vestram magnificentiam non desino ut, non
moleste ferentes si vestram potestariam non valeo recipere
gratiosam, velitis prout viri sapientes contrarium responsum
equanimiter tolerare, in vero scientes quod vester sum
totus, et semper et ubique dispositus ad vestra servitia facienda
tota potentia et virtute.
|
|