Ad natale solum, cuius dulcedinis umquam
Inmemor esse nequit. Mentem inclinare laborat
Presulis Antistes Cumani federe. Pandit
Ingressum Cumis lis orta et amica precantum
Sedulitas, et opus constantis Symonis expers
Fraudis. Mox geritur bellum civile per urbem.
Archipatri pars una favet, pars altera civi
Heret Metropolis; Cumanus marte potenti
Presul bella iuvat Patris exulis. Arma fragores
Excuciunt, ictus crebrescunt, omneque ferrum
Vulnere civili crassatur, sanguine flavet.
Missile letiferum, grave saxum, dira sagitta
Aere concurrunt et nubis more nitentes
Pene tegunt radios, in cedes versa feruntur
Descensu sociata suo, sonus inde relictus
Vulnera vix superat. Turres armata coronat
Plebs altas, humilesque domos, ac robore vici
Sternuntur denso, pilis intexitur aer.
Ictibus arma sonant crebris percussa, caduntque
Plures, alternis impletur vocibus ether.
Vim belli non passa trucis, pars denique cessit
|
|