Pergama si veteres habuissent alta poetas,
Herculis et Bachi transissent nomine metas;
sed Bellona furens omnes in bella trahebat,
nullus erat vates, nullus bene gesta canebat.
Hinc periere, licet virtute manuque probati,
pluraque liquerunt incommoda posteritati.
Nam velut apposito vires capit ignis ab igne,
sic quis quando legit vel facta vel edita digne.
Non igitur veterum verbis audita silebo,
nec nocitura michi livoris tela timebo.
Namque venenoso laniet si dente laborem,
atra michi meritum post fata relinquet honorem.
Livor edax proprio paulatim solvitur igni,
cuius cura bonis est sola nocere maligni;
sed promissa tamen supra prius ordine solvam
Pergameeque situs urbis gentemque revolvam.
|
155
160
165
|