LXXXIX.
Responsio grata quod faciet eum habere in uxorem.
Tue littere velut spine usque ad viscera nostri cordis crudeliter
pervenerunt, nostram relinquentes animam vulneratam,
et ostendentes tuum studium in sepulcro Veneris mortuum et
sepultum. Inde tue morti venenum salutiferum propinantes,
petitam domicellam tibi quesumus in uxorem, cum qua leges
firmare poteris et decreta, et super fortem incudem malleo
repercussorio fortiter laborare.
XC.
Amicus amico pro loco mutando.
Cum prior meus, iniquitatis filius, quasi alter Attila flagellum
Dei de monasterio monachorum fecerit speluncam latronum,
et me sic fortiter persequatur quod in eodem nequeo
permanere, supplico dominationi vestre que semper spes mea
fuit a iuventute mea, ut in alio loco salutis et vite mihi fideli
vestro dignemini providere.
XCI.
Responsio excusatoria non volentis operari.
Scire debetis et non expedit ignorare, quod vos diligimus
animi puritate et que ad honorem vestrum pertinerent
libenter suo loco et tempore faceremus, ad que multis rationibus
obligamur. Ceterum cum facilis mutatio inconstantia
reputetur, vestre discretioni consulimus ut a vestro monasterio
minime discedatis, spem totam ponentes in illo qui numquam
in se deserit confidentes quas dicere presentialiter non
oportet.
|
|