: Planctus Evandri de morte Pallantis

vv. 1-52


1 Dulcis fili, quem hostili specto cesum dextera,
Grauem morsum dant introrsum michi tua uulnera.
2 Flos decore, cuius ore nichil uidi clarius,
Cuius uita sic finita michi nil amarius.
3 Pro te mori seniori si quis daret misero,
Me bearet, quia daret quod solum desidero.
4 Qui te hausit cur non clausit casus mea lumina?
Ad hoc fatum reseruatum oderunt me numina.
5 Fili dulcis, quid inultis te fodit uulneribus
Turnus ille dignus mille penarum generibus?
6 Nutu dei uigor mei si rediret corporis,
Vindicarem, nec tardarem, mortem mei pignoris.
7 Turne leo, quid de meo furis ouans gemitu?
Penas pares michi dares cruento interitu.
8 Iaces, nate, probitate pollens et audacia;
Miser uiuit qui transiuit tot annorum spacia.
9 Que trophea, proles mea, patri refers misero:
Nunquid pati mortem nati sine morte potero?
10 Cogor mori: nam dolori uicta cedit racio;
Mors est mortis mee sortis sola consolacio.
11 Miser parens, prole carens cuius cerno funera,
Hec annose et dampnose fero uite uulnera.
12 Cur senectus ad aspectus seruauit tam flebiles
Artus meos, morte reos, gelidos ac debiles?
13 Ex annorum plurimorum numerosa serie
Non leuatur, sed grauatur sarcina miserie.
14 Dignus fui, nate, tui pre discessu funeris
Non uidendi; sed expendi lumen mei generis.
15 Mors, inuite ueni uite terminare spacia;
Mesto seni dare ueni que poscit solacia.
16 Diuum si quis me antiquis informaret uiribus,
Quam mercedem, quantam cedem cumularem hostibus;
17 Diuturne lucis, Turne, non gauderes spacio;
Luctum parem generarem patris tui senio;
18 Dulcem natum cruentatum tam patenti uulnere
Si uidisset, defecisset doloris sub pondere.
19 Friges cari, contristari de uobis non habeo
Nec acerbi causam uerbi ullam uobis habeo;
20 Nec de gentis precellentis querar unquam federe,
Sed de dira Iouis ira cogor planctus edere.
21 De Pallante paulo ante gratas laudes audii;
Ecce metam parum letam precellentis gaudii.
22 Vox parentis data uentis te correxit sepius
Metuentis et monentis ut pugnares caucius.
23 Dixi satis, si quid fatis obstaret municio,
Que et qualis Lacialis gens esset in prelio.
24 Inter tela qua cautela foret opus monui:
Nil profeci, tue neci nil obstare potui.
25 Te ad uotum patri totum promittebas timido,
Ne abires, ut perires obstans hosti rapido.
26 Loquor, taces; uiuo, iaces indignus exequiis:
Sedes grata sit parata sedibus helisiis.

1



5




10




15




20




25




30




35




40




45




50

Torna all'inizio