ab Urbe miliario, in proprio eiusdem Lucinae praedio, in via Ostiensi.
Dehinc decursis, ut diximus, ducentis fere et .L. annis, cum divina
clementia Dei Ecclesiae suae pacem condonare decrevisset, Constantinum
Augustum misericors Deus providentia sua lepra percussit.
Hic itaque Augustus, cum per revelationem divinam commonitus,
Silvestrum papam a monte Soractim ascivisset, atque per eius
praedicationem credens in Christo, baptismatis unda perfusus esset,
continuo ab eius corpore universus languor fugatus est. Moxque
per universum orbem templa paganorum claudi imperans, christianis
copiam divina construendi domicilia concessit. Tunc cum ipse per
loca singula plurima Christo sacraria construxisset, Romae templum
Apollinis, quod Vaticanum appellabatur, in divinum versum oraculum,
beati Petri nomine dedicavit. Ibique eius sacratissimum
corpus summa cum exaltatione locavit; ac ne unquam a quolibet
tam pretiosus exinde thesaurus possit auferri, circa loculum ipsum,
quo beatum corpus continetur, tantum aeris ciprique liquorem
praecepit effundi, ut ex omni undique latere, et tam supra quam
subter, ad .V. pedum crassitudinem, vastam molem efficeret; quae
non solum minime rescindi, sed nec de loco quidem ullo modo
moveri possit. Super aes autem ipsum posuit crucem ex auro
purissimo .CL. librarum. Pari etiam modo beatissimi quoque
Pauli corpus venerabile in basilica, quam ipse eius in honore
contruxerat, sepelivit. Ad quorum sacra vestigia dum de toto
undique mundo fideles concurrunt, effectum.... praestante domino
nostro Ihesu Christo, qui cum Deo Patre et Spiritu sancto vivit
et regnat in saecula saeculorum. Amen.
(Diamo qui le parti della descrizione di Mallio, che Romano ha
omesso).
DE EPISCOPIS CARDINALIBUS PER PATRIARCHIAS DISPOSITIS.
58. Septem cardinales presbiteri, qui ad sacrosanctum altare
beati Petri per [h]ebdomadas suas missarum sollemnia celebrare
|
|