Guido Faba: Dictamina rhetorica

74


sui et erga me fecit excelsa, qui facit mirabilia magna solus.
Non quidem me propriis meritis elegistis ad regimen ecclesie
Paduane, cum in me cognoscam vitia, non virtutes, et insufficientem
modis omnibus et indignum; sed illius misericordia
potius est processum, qui peccata penitentium delet ignoscens
multotiens peccatori. Faciam itaque quod vestra dilectio suadebit,
si vota cunctorum videro vestris litteris consonare.
CXXXXIII.
De abbate ad abbatem.
Carissimo in Christo fratri et amico speciali, D. abbati
Sancti Felicis multa sapientia et honestate fulgenti, G.
abbas Sancti Petri Mutine salutem et illi servire cui celestia
et terrestria famulantur. Nuper intelleximus a quibusdam
quod oratorium vestrum Sancte Marie de Monte distrahere
vultis pro vestris debitis persolvendis, quod vix credere possumus,
cum idem locus vobis sit utilis et in magna reverentia
habeatur. Corde itaque puro et fide recta vestre caritati consulimus
et firmiter suademus, ne dictam alienetis ecclesiam
nisi gravis et inevitabilis necessitas vos compellat; quod si
forte permutare intenditis vel vendere vultis, nobis potius
quam aliis gratum faciatis.
CXXXXIIII.
Responsiva ad eamdem.
Verum est quod dicitur et audistis; quia pro magnis debitis
oportet quod talem ecclesiam distrahamus; quam si vultis,
paratis sumus vobis facere quicquid possumus gratie vel
honoris.

Torna all'inizio