aves celi, sed queruntur pigmenta, comparantur aromata,
nutriuntur altilia, capiuntur obesa, que studiose coquuntur
arte cocorum, que laute parantur officio ministrorum.
(2) Alius contundit et colat, alius confundit et conficit,
substantiam vertit in accidens, naturam mutat in artem, ut
saturitas transeat in esuriem, ut fastidium revocet appetitum,
ad irritandam gulam, non ad sustentandam naturam;
non ad necessitatem supplendam, sed ad aviditatem explendam.
Ceterum tam brevis est gule voluptas, ut spatio loci
vix sit totidem momentorum. (3) Contempnitur mediocritas
et superfluitas affectatur. In diversitate ciborum et varietate
saporum ariditas nescit modum et voracitas excedit mensuram.
Sed inde gravatur stomachus, turbatur sensus, opprimitur
intellectus; et inde non sanitas, sed morbus et
mors. Audi super hoc sententiam sapientis: «Noli avidus
esse in omni epulatione, et non te effundas super omnem
escam, in multis enim escis erit infirmitas et propter crapulam
multi obierunt». «Esca ventri et venter escis, Deus
autem et hunc et has destruet».
XVIII
Exempla contra gulam.
(1) Gula carum tributum exigit, sed vilissimum reddit, quia
quanto sunt delicatiora cibaria, tanto fetidiora sunt stercora.
Turpius egerit quod turpiter ingerit, superius et inferius
horribilem flatum exprimens, et abhominabilem sonum
emittens. Gula paradisum clausit, primogenita vendidit, suspendit
|
|