fluvio Tusciano; cellam Sancti Vincencii in fluvio Tensa; cum
omnibus suis pertinenciis. Concedimus atque confirmamus, ut
sub dicione iuris nostre Sancte, cui Deo auctore deservimus Ecclesie,
nobis prefatum monasterium detinendum, ut nullius alterius
ecclesie dicioni submittantur. pro qua re quiete monastice religionis
faventes, hac nostra anctoritate concedimus licenciam vobis
vestrorumque posteros ad altaria consecranda et clericos in quolibet
gradu ordinandos invitare quem volueritis episcopum. Interdicimus
eciam, ne quis episcoporum ex eodem monasterio abbatem
vel monachum audeat ad suam sinodum provocare, vel excommunicare.
Iubemus quoque concedendo vobis cuiuscumque ecclesie
clericum, si venerit ad conversionem, ut recipiatis secundum
monasticam disciplinam prostratum et probatum, chrisma eciam,
et oleum sanctum acquiratis a beneplacito vobis episcopo, nec in
prefato monasterio quamlibet dicione habere cuiuslibet ecclesie
sacerdotem preter Sedem Apostolicam iubemus, ita ut nisi ab abbate
ipsius monasterii fuerit invitatus, nec missarum sollempnia ibidem
celebrare presumat, simulque in omnibus monasteriis, vel cellis
vestris liceat nobis significare, et annunciare horas operis Dei,
tam in die quam in nocte, quandocumque volueritis, his ita concessis
et conroboratis apostolica insuper censura, sub divini iudicii
obtestacionibus et districti anathematis interdiccionibus. Promulgamus
ne quisquam cuiuslibet dignitatis aut condicionis homo
presumat prefato monasterio, vel sibi pertinentibus possessionibus,
aut cellis violenter incumbere, aut quicquam inde alienare, aut
molestiam inferre, sed sub [tu]tela nostre Apostolice Sedis et
dicione omni tempore permaneant quecumque eis concessa sunt
sive a regibus, vel aliis principibus, seu quibuscumque christianis,
|
|