Albertus Miliolus: Liber de temporibus et etatibus. Continuatio Regina et Cronica Imperatorum

Pag 603


Inmas, non longe ab Antiochia; cum itaque triennio Romanum orbem ab invasoribus liberasset, ingrediens
Romam triumphum habuit quasi receptor Orientis, precedentibus eum Dethro et Çenobia,
a qua Rome Zenobia familia nuncupatur. Hic primus apud Romanos diadema capiti suo imposuit et
aurata in veste usus est. Hic Romam firmioribus muris cinxit, templum soli edificavit, populo usum
porcine carnis instituit; demum, cum Greciam introisset, inter Constantinopolim et Herachiam fulmen
iuxta ipsum cecidit, et non multo post occisus est et inter deos annumeratus est.

XXXIX. De Floriano.


Anno Domini CCLXXXII. Florianus regnavit apud Romanos men. II, di. XXIII; nil egit memoria
dignum, in Tarso occiditur.

XL. De Tacito imperatore.


Anno Domini CCLXXXII. Tacitus regnavit apud Romanos men. VI, vir egregius, sed nichil
potuit morte preventus.

XLI. De Probo.


Anno Domini CCLXXXIII. Probus regnavit apud Romanos an. VI, men III, vir militaris et
civilis, qui Gallias a barbaris occupatas recepit, et cum bella innumera peregisset, pacem orbi recuperavit,
dicens milites in brevi neccessarios non futuros Iste Probus a militibus occiditur; ipse
tyrannos occidit Saturnum, Proculum et Bonosium. Cuius temporibus Felix Rome sedit
episcopus, cui successit Euticianus Rome episcopus. Et his temporibus invaluit heresis
Manicheorum, dogmatiçans duo principia, bonum et malum, purgationem per sua sacramenta permittens;
non recipiebant vetus Testamentum et novum corrumpebant; que usque in hodiernum diem venenum
effudit.

XLII. De Caro cum filiis suis Numeriano et Carino.


Anno Domini CCLXXXIX. Carus apud Romanos regnavit an. II cum filiis Numeriano et Carino,
quos cessares instituit. Carus vero cum Parthos et Persas vicisset, super Tygridem fulmine hictus
interiit. Numerianus per insidias, Carinus in prelio brevi tempore occiduntur. Quorum tempore
Gaius Rome sedit episcopus, qui fuit de genere Dioclitiani imperatoris.

XLIII. De Diocliciano.


Anno Domini CCXC. Dioclitianus regnavit apud Romanos an. XX. Hic Herculianum Maximianum
cessarem fecit, qui pacem Gallie reformavit. Ideoque ex cesare fecit augustum, assumens
eum consortem imperii, et regnavit an. XVI. Et quia Britania, Affrica et Egyptus et Oriens
occupabantur, Constantium quoque et Galerium cesares fecit; Constancio privignam Herculii dedit
uxorem nomine Theodoram, Galerio suam dedit uxorem nomine Valeriam. Cum his igitur et per
hos Britaniam recepit et Galliam et Affricam et Egyptum. Cum itaque Dioclitianus victis hostibus
tam gloriose regnaret, primus se ut deum adorari precepit et gemmas in vestibus inseri fecit et
iussit et in calciamentis; prius enim imperatores salutabantur ut iudices et sola purpura privatum
habitum exercebant; termas Rome fecerunt. Dioclitianus et Maximianus Rome triumphum habuerunt,
precedentibus victis hostibus et preda virorum. Demum Dioclitianus Nicomedie, Maximianus Mediolani
purpuram disposuerunt et privatim vitam elegerunt. Dicentes se propter etatem minus ydoneos
regimini rei publice. Quod tempore fuit auditum. His temporibus Marcellinus Rome fit episcopus.
Cui successit Marcellus. Cui, cum venisset per XXX dies corpus martyris inhumatum,
beatus Petrus apparuit in visione dicens: Marcelle, sepelli corpus fratris mei Marcellini iuxta me, ut
quos non separavit martyrium, quosque iustificavit Dei gratia, non separet sepultura; quod et factum

Torna all'inizio