Legatos Siculus Grecusque per equora mittunt,
Qui referant scriptum, quod erat sub cesare dictum,
Consocii pacis, quam sibi papa facit.
Convocat huc laicos cesar, vocat undique cleros,
Quos numero vero nequeo neque promere quero,
Tedia namque gero, cum breviator ero.
Urbe Ravenatum digno monocrator yatu
Iussit, ut equoreum capiat ratis alta meatum;
Hinc iter arripiunt prosperitate datum.
Occurrunt proceres populusque per equora dives;
Cesar ibi cives habitu conspexit eriles.
Organa dant iuvenes, musaque nulla silet.
Aurea vexilla procul optulit aurea villa,
Ornate quasi mille rates gradiuntur ab illa,
Gaudia multiplicant, aurea signa micant.
Undique cum cithara resonat campana sonora,
Maxima trumba sonans reboavit in ulteriora;
Dum mare, terra tonat, rex venit absque mora.
Quis non mirari poterat visuque vagari?
Ordo puellaris precurrit eum venerari,
Iuncta venus veteri litore, rure, mari.
Quantus erat clerus, baculus, crux, mitra, galerus,
Pontificum numerus, describere nescit Omerus;
Opprimitur populis cesar et omnis erus.
Ad Sanctum Marcum conducit papa monarcum;
Aureus est arcus; iam papa perisset in arto,
Cesar ubi vetulum ni relevasset eum.
Sunt satis amplexi domini, quos turba repressit;
Oscula dant fessi, gavisus uterque recessit.
Pax datur ecclesiis, gracia plena bonis.
Fama per Illiricum celebris dispersa vagatur,
Quam probus et sapiens, quam pulcer erat monocrator:
Divus adoratur; laus, favor usque datur.
Qui videt astantes equites aulaque vagantes,
Pro nichilo reputat reges, quos viderat ante,
Quelibet hic equitis regia forma fuit.
Presul Alexander, cui Lombardia favebat,
Impetrat his treguas populis, quos werra premebat,
Et monet, ut Siculus pacificanda petat.
Cesaris audacis Grecus timet acta minacis;
Papa dari gratis petit illi federa pacis.
Restitit optatis rex; dolet ille satis.
Wicmannus presul pacis nunc actor habetur,
Cuius apud Venetos honor et laus magna tenetur;
Hic habet eternum pace manente decus!
40. Imperator, facta pace in Venetia, circuit Tusciam cum paucis.
Pax ut aput Venetos gratissima tempora fudit,
Romuleis laribus citius se papa recludit,
Nulla super Ligures bellica pena furit.
|
|