qui magis ultra est". 2 Fiunt uero comparatiua littera et significatione,
ut "doctior"; significatione et non littera, ut "peior"; littera
etiam et non sensu in superlatiuis, ut "nouissimus". 3 Et desinunt
in or uel in us : in us sunt neutra, in ior communia preter "senior"
masculinum. 4 Deriuantur uero uel a nominibus adiectiuis
secunde uel tercie declinationis, addita or in genitiuo si sunt secunde,
in datiuo uero si sunt tercie, ut "iusti, iustior", "felici, felicior",
"amanti, amantior", preter anomala: "melior", "peior",
"maior", "minor", "multus, plus", "magnificus, magnificentior",
"munificus, munificentior", "iuuenis, iunior", "dextri, dexterior",
"sinistri, sinisterior", "nequam, nequior". 5 Que uero habent uocalem
ante uocalem in nominatiuo, cum magis aduerbio faciunt
comparationem, ut "pius, magis pius", ne fiat hiatus trium uocalium
"piior", licet huiuscemodi comparatiuis quidam sunt usi. 6
Vel deriuantur a uerbis, ut "detero, deteris, deterior"; uel ab
aduerbiis, ut "pridem, prior", "sepe, sepius"; uel a prepositionibus
aduerbialibus, que sunt IX: "ultra, ulterior", "supra, superior",
|
|