Cap. XV.
Eidem, ut procedat contra exactiones ultra
debitum.
Generalis subditorum nostrorum regni Siciliae
auribus nostris inculcata saepius, non
sine vehementis admirationis materia,
Majestatem nostram saepe querela commovit.
Quod cum de mandato nostro fidelibus nostris
collectas imponi contingat, impositores earum,
qui cum summa diligentia, et solennitate debita
juxta nostrorum ordinationem officialium
eliguntur, amore, timore, vel odio devitant,
quod juramento promittunt: et aliquando quibusdam
parcentes, alleviando consanguineos et
affines pro eorum arbitrio aggravant reliquos,
eis onera importabilia imponendo, nulla sacramenti
reverentia observata nec ad Majestatem
nostram aliquem habendo respectum. Quo sit
ut necessario summa imposita tempore congruo,
et sine magno strepitu haberi non possit: ac ut
negotiorum nostrorum et votorum executio
retardetur, collectorum quidem tantum crevit
impunita temeritas civitatum et locorum aliorum,
ut nedum in fisci nostri praejudicium temerariam
exactionem exerceant in plerosque:
immo improvide partem receptam fiscalis pecuniae,
in usus proprios convertere non formidant:
licitum eis fore in nostra putantes absentia,
quod nobis in regno manentibus forte
committere vererentur. O tu igitur quem inter
alios fideles nostros eligimus, de tua prudentia
et legalitate confisi, tibi committimus
vices nostras, fidelitati tuae mandantes, quatenus