Cum nimis egrotans in lecto [Clara] iaceret,
Erigitur pannis submissis fulta, sedensque
Filabat pannos, in particulasque recisos
Et sericis thecis seu purpureisque reclusos,
Ad decus altaris Sacramentique decorem
Prompta per ecclesias Christi dispensat amore.
Denique sumptura corpus Dominique cruorem
Se calidis lacrimis rorat, Christumque latentem
' Non minus in spetie panis timet et veneratur,
Quam veneretur eum celum terramque regentem.
XXV - De quadam miraculosa consolatione quam ei Christus in
infirmitate fecit.
Celestis mensor homini condigna rependens,
Virginis exequat studium votumque repensat.
Ut memor est Christi senper, nec deprimit ipsam
Languor, set languens in Christi fervet amore;
Sic et eam Christus condulcat, lenit et egram
Visitat, adque pio mentem solamine mulcet.
Accidit ut pueri Christi natalis adesset
Nox, que mundane proscribit nubila noctis.
Non habet obscurum, splendet nox ipsa novata
Lumine perpetui solis nascentis in orbem.
Hec nox, immo dies, est in qua, teste propheta,
Mella fluunt colles et stillant dulcia montes;
Qua, puero nascente, polus nova dona propinat
Terris, et mundo nubit substantia celi.
Etherei cives iubilant hac nocte beata,
Nuntiat angelicus cetus nova gaudia mundo.
Ad Matutinum surgunt hac nocte Sorores
Ut Christo iubilent, infirma matre relicta;
Que Puerum natum recolens nimiumque dolensque,
Laudibus ipsius languens non possit inesse
|
1
5
10
15
20
25
30
|