XXVIII
De diversis generibus tormentorum.
(1) Quid dicam de miseris, qui per innumerabilia tormentorum
genera puniuntur? Ceduntur fustibus et gladiis iugulantur,
cremantur flammis et lapidibus obruuntur, discerpuntur
ungulis et patibulis suspenduntur, torquentur tigribus
et scorpionibus flagellantur, arctantur vinculis et
laqueis sugillantur, detentuntur carceribus et ieiuniis macerantur,
precipitantur et submerguntur, excoriantur et distrahuntur,
secantur et suffodiuntur. «Qui ad mortem ad
mortem, qui ad gladium ad gladium, qui ad famem ad famem,
et qui ad captivitatem ad captivitatem». Crudele iudicium,
immane supplicium, triste spectaculum; dantur in
escam volatilibus celi, bestiis terre et piscibus maris. Heu,
heu, heu, misere matres, que tam infelices filios genuistis!
XXVIIII
De quodam horribili facinore: de quadam muliere
que comedit infantem suum.
(1) Illud igitur horribile facinus libet inserere, quod Iosephus
de Iudaica obsidione describit. Mulier quedam, facultatibus
et genere nobilis, cum cetera multitudine que confluxerat
Hierosolimis communem cum omnibus obsidionis
casum ferebat. Huius reliquas facultates, quas de domo in
urbem convexerat, tyranni penitus invaserunt. Si quid vero
reliquiarum ex magnis opibus fuerat, quibus victum cotidianum
|
|