incedens, nullum malum preterit impunitum, nullum bonum
irremuneratum relinquit. Hunc nemo potest corrumpere,
iuxta quod inquit psalmista: «Tu reddes singulis secundum
opera eorum».
XVIIII
De divino iudicio.
(1) Quis autem non timeat illud examen, in quo idem erit
accusator et advocatus et iudex? Accusabit enim cum
dicet: «Esurivi et non dedistis michi manducare, sitivi et non
dedistis michi bibere». Advocabit cum subdet: «Quandiu
non fecistis uni de minimis meis, nec michi fecistis». Iudicabit
cum inferet: «Discedite a me, maledicti, in ignem
eternum». Non erunt testes in illo iudicio necessarii, quia
tunc manifesta erunt «abscondita tenebrarum». «Nichil enim
occultum quod non reveletur». (2) Tunc libri conscientiarum
erunt aperti, et iudicabuntur mortui ex his que scripta
sunt in libris secundum opera eorum. Quantus erit pudor
in peccatoribus! Quanta confusio cum eorum nefandissima
crimina cunctis erunt liquido manifesta! «Beati quorum
remisse sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata». Ab
illa sententia nunquam poterit provocari, quia «Pater omne
iudicium dedit filio», «qui claudit et nemo aperit, qui aperit
et nemo claudit». «Os enim Domini locutum est».
|
|